Τα καλύτερά σας!

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Προδοσία

Έτσι είναι η προδοσία.
Βασίζεται σε μια αδύναμη στιγμή.
Εάν δεν παρακάμψεις όλα τα εμπόδια, εάν δεν υπερβείς τον εαυτό σου, έρχεται και στρογγυλοκάθεται - σαν κόμπο στον λαιμό - όταν πια θα είναι πολύ αργά...
Όταν, μετανιωμένος κι ανήμπορος, θα στέκεσαι εμπρός στα όποια απομεινάρια του οράματός σου.

Έτσι είναι η προδοσία.
Εκδίκηση που πληρώνει με το ίδιο νόμισμα είναι...

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Κάτι γλυκό..! Νηστίσιμο Κέικ με Μελάσα

Συντροφιά με τη γαλήνια ηρεμία του απομεσήμερου, στην ευλογημένη αγκαλιά των αποτραβηγμένων προαστίων, καταγράφω, με ημερολογιακή διάθεση, όσα προλαβαίνω να αφουγκραστώ από τις βιαστικές στιγμές που περνούν δίπλα μου... Το σπίτι αναδύει ακόμα μυρωδιές από το μεσημεριανό φαγάκι... 
 
Υπνωτισμένη από την ομορφιά των τελευταίων ηλιαχτίδων ανάμεσα στα βαθύχρωμα φυλλώματα των πεύκων και με ψυχή γεμάτη νοσταλγία από την καμινάδα που καίει στο αντίκρυ μου, θέλησα να μοιραστώ μια συνταγή γλυκιά, ένα κεκάκι πεντανόστιμο και υγιεινό για να σιγοντάρει τις νότες του απογευματινού καφέ...
 
Υλικά!
 
110 ml λαδάκι ελαφρύ (ηλιέλαιο)
150 γρ. ζάχαρη καστανή
50 γρ. μελάσα
400 γρ. κοσκινισμένη φαρίνα ολικής
1 φλιτζ. χλιαρό νεράκι
1 1/2 κ. σ. λευκό ξύδι
1 πρέζα αλάτι
1 πρέζα κανέλα
1 κ. γ. σόδα μαγειρική
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
ελάχιστο καγιέν
ξύσμα από ένα πορτοκάλι
σοκολάτα υγείας σε σταγόνες (κατά βούληση!)
1 κ. σ. λιναρόσπορο
 
Εκτέλεση!
 
1.  Ανακατεύω - ξέχωρα - όλα τα στέρεα κι όλα τα υγρά μαζί
 
2.  Αναμιγνύω τα στέρεα στα υγρά, κουταλιά - κουταλιά, τόσο μονάχα, ώσπου να χαθεί απ' τη θωριά μου το αλευράκι στο καφετί της αφράτης ζύμης
 
3.  Αδειάζω σε λαδωμένη/αλευρωμένη φόρμα για κέικ
 
4.  Ψήνω, σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180* για 40' με 60', ανάλογα το φούρνο. Μετά τα 40', βυθίζω ένα ξύλινο σουβλάκι, για να υπολογίσω αν χρειάζεται ακόμη ψήσιμο ή όχι. Αν βγαίνει καθαρό, καθαρίσατε! Βέβαια, αν παρακοκκινίσει πριν ψηθεί, καλύπτω με λαδόκολλα κι από πάνω αλουμινόχαρτο!
 
Πανεύκολο?! :)
Η μελάσα θα κάνει το κεκάκι να μοιάζει νωπό και η ιδιαίτερη γεύση της θα μας θυμίζει έντονα τα χριστουγεννιάτικα gingerbreads!
 
Καλή μας απόλαυση!
 
 

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Μια καλή αρχή!

Ήταν στον 3ο χρόνο της φοιτητικής ζωής μου όταν ανακάλυψα πως η μαγειρική είναι δημιουργία και μαγεία συνάμα! Ένας καμβάς κατάλευκος, γεμάτος προοπτικές, δίχως στενά κι αυστηρά όρια, που σου επιτρέπουν να πειραματιστείς χωρίς φόβο, αλλά με πολύ, πολύ πάθος! Αρκεί να ξέρεις από χρώματα, αρώματα και γεύσεις! Αρκεί να διαθέτεις φαντασία και να τολμάς την πεποίθηση πως ό,τι κι αν συμβεί στο τέλος γίνεται για έναν σκοπό!
Ένα χρόνο αργότερα, στα ακαδημαϊκά έδρανα, ένα πολυεπίπεδο κι εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα (σχετικό βίντεο - περίεργο στ' αλήθεια σε τι μονοπάτια σε οδηγούν καμιά φορά θύμισες και τεχνολογία..!) μου έδωσε την ευκαιρία να μάθω πως ό,τι φέρνουμε εντός μας αποτελεί αρμό επικοινωνίας με τον κόσμο που μας περιβάλλει. Με τη σειρά μας, ως όντα πεπερασμένα και διαπερατά, απαντάμε κι διαντιδρούμε με αυτό που βρίσκεται έξω από τα σύνορα του δέρματός μας, σε μια προσπάθεια ολοκλήρωσης κι επανάληψης ενός, γονιδιακά ή και νομοτελειακά ακόμα, επιβεβλημένου κύκλου... Αυτού της αέναης αναγέννησης και της συνεχούς αναζήτησης όλων των γνωστών και των αγνώστων μυστικών αυτής της ζωής, όλων όσων ζητούν να συμπληρωθούν ή και να προστεθούν στη γνώση του ανθρώπου, κάνοντας τον κύκλο λίγο ακόμη πλουσιότερο, φέρνοντάς τον λίγο ακόμη κοντύτερα στην πραγμάτωσή του...
 
Άλλο ένα ιστολόγιο είναι τούτο, λοιπόν, που φιλοδοξεί να ταξιδέψει κι εσάς και 'μένα, σε καλντερίμια άγνωστα και γνωστά, συντροφιά με την αγάπη για τις αισθήσεις και με τις αισθήσεις άγρυπνο παρατηρητή και φάρο του απίθανου κόσμου μας!
 
Καλό μας ταξίδι και σας ευχαριστώ εκ προοιμίου για την υπέροχη συντροφιά σας!